Uitstelgedrag en emoties
Ik zie op tegen het beginnen met het schrijven van dit blog. De gedachte aan de arbeid die mijn brein moet verrichten, schrikt af. Hierdoor wordt angst getriggerd, niet een diepgewortelde emotionele angst, maar wel vrees voor het ongemak. Het ongemak om even geen andere dingen te kunnen doen die leuker zijn zoals het sportnieuws doornemen of een potje schaken. Ongemak kan verschillende emoties triggeren zoals angst (is het wel goed wat ik schrijf?), boosheid (ik heb geen zin om dit k*t stuk te schrijven!) en verdriet (waarom moet ik toch altijd dit werk saaie alleen doen?). Door meer te snappen over mijn triggers wordt het makkelijker om te herkennen waar ik in beland ben en wat de relaties tussen het uitstelgedrag en emoties is.
Gedachten over het werk
De triggers bestaan uit gedachten over wat me te wachten staat als ik aan de slag ga. Wanneer ik me fysiek minder goed voel, dan ben ik vatbaarder voor ondermijnende gedachten. Als ik slecht geslapen heb, is het vaak een wat geïrriteerd gevoel. In het geval ik veel tijd heb en niet kan kiezen waar ik mee moet beginnen, is het vaak angstig om de verkeerde keuze te maken of iets te schrijven wat niet goed genoeg is.
Reflectie op uitstelgedrag
Door te reflecteren op uitstelgedrag kom je er vaak achter wat de onderliggende oorzaak is. De is altijd te herleiden tot één van de drie basis emoties: bang, boos of verdrietig. Blijheid is de vierde basis emotie maar die leidt niet vaak tot uitstelgedrag😁. Door te reflecteren op het uitstelgedrag is het niet in een keer opgelost, maar je hebt wel een idee waar je in belandt bent. Als je inzicht hebt, dan heb je een haakje om een strategie kan verzinnen die slimmer is dan je uitstelgedrag 🤓.
Zoek je reflectie op uitstelgedrag?
Maak dan een belafspraak.
