Treuzelen
Voordat ik begin met deze blog ben ik ruim een half uur aan het treuzelen bij het kiezen van een onderwerp dat goed genoeg is. Het is lastig kiezen aangezien ik veel ideeën heb verzameld in Todoist voor onderwerpen die allemaal leuk zijn. Het kiezen van een onderwerp blijkt vaak het lastigst, als ik eenmaal een begin heb gemaakt gaat het vanzelf. Dat is niet alleen bij het beginnen met schrijven zo, maar ook bij veel zaken waar ik keuzes moet maken of ergens aan moet beginnen. Ik wacht op het juiste moment of de juiste keuze voor ik verder kan. Steeds vaker blijkt dit uitstelgedrag. Goed genoeg is goed genoeg om te beginnen. Later blijkt vaak dat wat in het begin maar matig leek uiteindelijk vanzelf goed wordt. Wachten op het perfecte doel of het perfecte moment om te beginnen werkt niet. Werken tot het perfect is werkt ook niet.
De goed genoeg spier
Het is prettig om jezelf permissie te geven om tevreden te zijn met goed genoeg. De goed genoeg spier trainen om sterk te worden en dagelijks in veel situaties je te behoeden voor keuzeverlamming, uitstelgedrag of perfectionisme. Er zijn dagelijks eindeloos veel situaties om de goed genoeg spier te trainen.
Bij het opvouwen van de was de t-shirts binnenstebuiten laten en lekker opvouwen (twee keer opvouwen in deze zin, lekker laten zo)
Bij het online kopen van een product waarvan er 243 versies zijn de eerste aanschaffen die er prima uitziet in plaats van alle 243 producten bekijken en vergelijken.
Bij het sporten je training eens half doen.
en bedenk zelf maar een voorbeeld, ik vind het goed genoeg zo.
Deze blog bevat pas 265 woorden in plaats van 300 die ik als doel heb, lekker laten zo, goed genoeg.
Ik ga wat anders doen met mijn tijd, goed genoeg zo, doei.
Plaatje is ook even goed genoeg. Lekker onscherp, scheve vingers, iets met loslaten..
