Het is nog niet goed genoeg
Ik heb de eerste versie van mijn boek bijna af. Bij elkaar heb ik ongeveer 30.000 woorden geschreven in ruim honderd pomodoro’s. Mijn eigen doel is behaald, met elke maand een procesdoel in de vorm van één hoofdstuk. Nu moet ik het insturen naar de schrijfcoach Jet Hopster, maar ik twijfel. Hierbij vraag ik me af of het wel goed genoeg is. Ik heb het idee dat het beter kan. Op de dag dat ik het in moet leveren zit ik voor me uit te staren naar een knipperende cursor. Er zijn nog wel duizend dingen die beter kunnen. De hele dag door komen er gedachten over stukjes die nog missen of die anders moeten. In een helder moment besluit ik, het is mooi geweest zo. Mijn lichaam ontspant, een teken dat de keuze goed is. Ik verstuur het document. Ook daarna ratelt mijn brein nog even door, dit had nog wel beter gekund. Maar mijn shitty first draft is klaar!
De shitty first draft
Op slechte dagen lukt het niet om makkelijk te schrijven. De woorden komen maar moeilijk uit mijn toetsenbord. Als het dan al lukt om een paar zinnen te schrijven ga ik ze eindeloos corrigeren. Het frustreert om op deze wijze vast te lopen. Het komt er op neer dat mijn innerlijke criticus te streng is waardoor ik mezelf blokkeer bij het schrijven. Door mezelf te gunnen om eerst eens een stuk te schrijven en pas daarna te kijken of het wat is, wordt het makkelijker. Dan vloeien de woorden zonder dat ik mezelf in de weg zit. Een helpende gedachte bij het oordeel-loos schrijven is dat ik een ‘shitty first draft’ aan het schrijven ben. Om ook maar meteen een Nederlands woord te ‘coinen‘, schrijf ik een ‘smerige concept’.
Perfect is de vijand van goed
Perfectionisme is mij niet vreemd. Op veel vlakken in het leven ligt de lat hoog en is het zelden goed genoeg. Alleen al de gedachte aan kritiek van anderen geeft mij stress. Het overkomen van deze blokkades lukt als ik mezelf af en toe eens rustig laat klooien. In het begin voelt het zeer tegennatuurlijk want in het begin van het schrijven van een first shitty draft heb ik het gevoel dat het allemaal prut is. Wat helpt is om het weg te leggen en het een dag later nog eens na te lezen, dan blijkt vaak dat de basis prima is en dat ik het met een paar correcties zo de wereld in kan slingeren.
